สามร้อยหกสิบหนึ่ง

แสงแดดยามบ่ายแก่ๆ สาดส่องเข้ามาในอพาร์ตเมนต์ ทอประกายสีทองอร่ามไปทั่วพื้นขัดมัน ปารีสกำลังเบ่งบานเต็มที่ อากาศอบอุ่นเจือด้วยกลิ่นหอมจางๆ ของต้นเชสต์นัตและเสียงจอแจของชีวิตชีวาที่ลอยขึ้นมาจากท้องถนนเบื้องล่าง ฉันเพิ่งจะกล่อมให้เซซิเลียดื่มน้ำผลไม้จนหมดแก้วได้สำเร็จ เสียงกริ่งก็ดังขึ้น คมชัดและรัวเร่ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ